Verhalen over de schrijnende omstandigheden in Bengaalse textielfabrieken kennen we waarschijnlijk allemaal. Maar hoe is het om zelf in een benauwde, lawaaierige omgeving, urenlang achter een naaimachine te zitten? Onlangs kon je het ervaren in een nagemaakte Bengaalse sweatshop in het centrum van Den Haag.
In Bangladesh zitten sinds december 26 vakbondsleiders, activisten en textielarbeiders vast. Dit nadat ze in opstand kwamen vanwege slechte arbeidsomstandigheden en lage lonen in kledingfabrieken. Om hun vrijlating te eisen kwamen 16 februari wereldwijd vakbondsorganisaties in actie. Ook in Den Haag waar FNV, CNV en de Schone Kleren Campagne (SKC) een boodschap probeerden te overhandigen aan de ambassade van Bangladesh. De ambassade zat daar zelf alleen niet op te wachten.
Op 23 april 2013 legt journalist Nazmul Huda met zijn camera vast dat er scheuren zitten in de fundering van het gebouwencomplex Rana Plaza. De inspectie wordt ingeroepen en de ruim 5.000 textielarbeiders worden naar buiten gestuurd. Ze uiten zich ongerust over de scheur die is ontstaan in een van de pilaren; ze zijn bang en in paniek. Maar de fabriekseigenaar Sohel Rana denkt daar duidelijk anders over. Volgens hem is er slechts pleisterwerk van de muur gevallen en wordt het probleem binnen twee dagen opgelost. De ingenieur gaat ermee akkoord. De volgende ochtend, kort na 9 uur, wanneer de textielarbeiders weer achter hun naaimachines zitten, stort het acht verdiepingen hoge gebouw in.
Op 9 maart presenteerde de Sociaal Economische Raad (SER) het IMVO Convenant Duurzame Kleding en Textiel. Het initiatief moet zorgen voor verbetering van de arbeidsomstandigheden in de kleding- en textielsector. De voorzitter van het plan spreekt van een ‘enorme doorbraak’, maar de Schone Kleren Campagne, een organisatie die zich inzet voor betere arbeidsomstandigheden in de kledingindustrie, is minder enthousiast.
Meer dan twee jaar hebben ze gestreden voor de slachtoffers en betrokkenen van de Ramp bij Rana Plaza. Vorige week was het moment dan eindelijk daar. De benodigde 30 miljoen dollar is bij het compensatiefonds Rana Plaza binnen. Hoe nu verder?
Regelmatig verwijs ik in mijn stukken naar organisaties als de Schone Kleren Campagne en Rank a Brand. Hoe gaan deze non-profit organisaties te werk en hoe onafhankelijk zijn zij?
Ze staat in de duurzame top 100 van Trouw, werd door vakblad Textilia geselecteerd voor hun Fashion Powerlist top 100 en door Het Parool genomineerd als Amsterdammer van het jaar. Marieke Eyskoot (38) heeft zich met haar eigen bureau ‘talking dress’ de afgelopen jaren op de kaart weten te zetten als de sustainable fashion en lifestyle expert. In gesprek met Marieke Eyskoot.
behindmycloset 