In Bangladesh zitten sinds december 26 vakbondsleiders, activisten en textielarbeiders vast. Dit nadat ze in opstand kwamen vanwege slechte arbeidsomstandigheden en lage lonen in kledingfabrieken. Om hun vrijlating te eisen kwamen 16 februari wereldwijd vakbondsorganisaties in actie. Ook in Den Haag waar FNV, CNV en de Schone Kleren Campagne (SKC) een boodschap probeerden te overhandigen aan de ambassade van Bangladesh. De ambassade zat daar zelf alleen niet op te wachten.
Op 12 december 2016 ging in Ashulia, een wijk in de Bengaalse hoofdstad Dhaka, een groep textielarbeiders de straat op. Ze eisten onder andere een verhoging van het minimumloon van 68 naar 190 euro per maand. Als reactie op de stakingen werden 1600 werknemers ontslagen en op een zwarte lijst gezet waardoor ze moeilijk aan een nieuwe baan komen. In totaal werd nog eens een groep van 26 vakbondsleiders, textielarbeiders en activisten gearresteerd.
Om druk uit te oefenen op de overheid in Bangladesh riepen de internationale vakbonden industriALL en UNI 16 februari uit tot wereldwijde actiedag en startte zij een petitie. In Den Haag kwamen FNV, CNV en de Schone Kleren Campagne bijeen om een brief te overhandigen aan de ambassade van Bangladesh waarin de organisaties pleiten voor de vrijlating van de gearresteerden.
Maar de ambassade weigerde om de brief met de petitie in ontvangst te nemen, zo meldde CNV. Wat daar precies de reden voor is, is niet duidelijk, laat Tara Scally van de SKC weten. “Er stonden buiten een paar mensen met vlaggen die niet officieel aangemeld waren”, zo luidde de argumentatie van de ambassade.
Na een telefoontje naar de ambassade van Bangladesh blijkt dat ze niet gecharmeerd waren van de onaangekondigde actie. “Als je een protestactie organiseert, laat je dat van te voren weten”, vertelt iemand van de ambassade. “Dat is waarom wij de petitie en brief niet ter plekke in ontvangst hebben genomen.” De ambassade heeft FNV, CNV en SKC gevraagd de documenten per mail te versturen. “Wij zullen deze weer doorsturen naar het ministerie van arbeid in Bangladesh.”
Wat dat uiteindelijk betekent voor de 26 vakbondsstrijders, activisten en kledingarbeiders in Bangladesh, is nog maar de vraag. Verzoeken om hen op borgtocht vrij te laten werden eerder onmiddellijk afgewezen.
“Als zelfs de ambassade hier in Den Haag weigert een verklaring in ontvangst te nemen van Nederlandse organisaties die pleiten voor de vrijheid van vakbondsleiders, omdat er een paar mensen buiten op de stoep staan met vlaggen, lijkt me dit exemplarisch voor de standaardhouding van de regering in Bangladesh”, reageert CNV vicevoorzitter Arend van Wijngaarden.
Scally dringt erop aan dat de Nederlandse overheid en de Europese Unie een onderzoek moeten starten naar ernstige schendingen van vakbondsvrijheid en maatregelen nemen om de huidige situatie aan te pakken. ‘Niet in actie komen betekent dat de Bengaalse overheid en de fabriekseigenaren denken dat ze straffeloos arbeiders de mond kunnen snoeren en mogen onderdrukken.’
Naast de actie in Nederland gingen er in Duitsland, Hong Kong, Tokyo, Australië, Washington, Spanje, Zuid-Korea, België en Londen mensen de straat op om de vrijlating van de 26 textielarbeiders en vakbondsleiders te eisen.
Dit artikel verscheen eerder op OneWorld.nl
behindmycloset 