Hoge hakken, strakke pakken, opgestoken haren en een mix van mierzoete parfum en frisse aftershave. Voor de deuren van het concerthuis in Kopenhagen staan honderden mensen tip top gekleed. Hier staat wat te gebeuren, dat is duidelijk. Vanuit de hele kledingsector zijn mensen afgereisd naar de Deense hoofdstad om hier twee dagen lang te komen praten over het verduurzamen van de industrie.
In 2013 stelde de Zweedse modegigant H&M zichzelf ten doel om binnen vijf jaar 80% van de arbeiders te voorzien van een leefbaar loon. Maar al snel werd deze belofte veranderd in een ‘vage formulering’, zo stelt de Schone Kleren Campagne (SKC), de organisatie die opkomt voor de rechten van kledingarbeiders. Is H&M echt bereid meer te betalen? Of was het een publiciteitsstunt?
Interview – Ze werkte eerder als marketingdirecteur Nederland bij vastgoedmultinational Jones Lang LaSalle, een van de grootste vastgoedbedrijven ter wereld. Nu is ze eigenaar van het modeagentuur Goodbrandz, oprichter van de kledingvakbeurs Soul Salon en initiatiefnemer van de Dutch Sustainable Fashion Week. Een pionier op het gebied van duurzame mode. In gesprek met Cecile Scheele.
NIEUWS – Brancheorganisaties van kledingbedrijven proberen met het Nederlandse textielconvenant een Europese wet te voorkomen die de arbeidsomstandigheden in de kledingsector moet verbeteren. Dat blijkt uit documenten die in handen zijn van OneWorld en radioprogramma Argos.
Deze week, op 24 april om precies te zijn, is het vier jaar geleden dat Rana Plaza instortte. De ramp toonde aan dat er op het gebied van veiligheid in kledingfabrieken veel te verbeteren viel. Maar het maakte ook duidelijk hoe ontransparant de industrie is. En daar lijkt, vier jaar na de ramp, weinig verandering in te zijn gekomen. Van het gros van de kledingmerken is nog altijd niet te herleiden waar zij haar kleding laat maken.
Jacqui en Fons begonnen drie jaar geleden met het opzetten van een eigen kledingmerk. Het uitgangspunt: duurzame, luxe basics, gemaakt op een eerlijke en diervriendelijke manier. Makkelijker gezegd dan gedaan. “Als je alles in je productieketen op orde wilt hebben – van een gelukkige geitenherder tot een tevreden consument – vergt dat flink wat tijd en doorzettingsvermogen.”
Livia Firth (47) is een van de meest bekende gezichten in de wereld van duurzame mode. Ze is de oprichter en creative director van duurzaamheidsadviesbureau Eco Age en grondlegger van de Green Carpet Challenge, waarbij ze beroemdheden uitdaagt om in duurzame kleding de rode loper op te gaan en modeontwerpers vraagt om dat mogelijk te maken. Daarnaast werkte ze als uitvoerend producent nauw samen met regisseur Andrew Morgan aan de aangrijpende filmdocumentaire The True Cost, waarin de keerzijde van de mode-industrie wordt blootgelegd. Dit is haar strijd tegen, zoals ze het zelf noemt, ‘the evil machine of fast fashion’.
Op 9 maart presenteerde de Sociaal Economische Raad (SER) het IMVO Convenant Duurzame Kleding en Textiel. Het initiatief moet zorgen voor verbetering van de arbeidsomstandigheden in de kleding- en textielsector. De voorzitter van het plan spreekt van een ‘enorme doorbraak’, maar de Schone Kleren Campagne, een organisatie die zich inzet voor betere arbeidsomstandigheden in de kledingindustrie, is minder enthousiast.
40.000 vierkante meter oppervlakte, uitgestalt met rekken vol kledingstukken van ruim 650 labels. De Modefabriek is te vergelijken met een enorme inloopkast waarin alleen het mooiste van het mooiste aan de hangers hangt. Erg duurzaam is het hebben van zoveel kleding niet, maar ook voor dat aspect van mode is aandacht. Op MINT, een platform voor duurzame en eerlijke mode, werd dit jaar (24&25 januari) voor de tiende keer op rij het belang ervan benadrukt.
behindmycloset 