Mijn serie over de kledingindustrie voor De Correspondent

Mensenrechten, Merken, Mijn kledingkast, Ontwikkelingen

Voor De Correspondent schrijf ik een serie verhalen over de kledingindustrie. Hoe zit de kledingketen in elkaar? Welke schakels zitten er tussen het moment dat de katoen wordt geplukt en het kledingstuk in jouw kast verdwijnt? Hoe kan deze industrie duurzamer en eerlijker? Zie hier een overzicht van mijn verhalen. 

Hoe ik als liefhebber van spotgoedkope H&M-kleding ging inzien wie de werkelijke prijs van onze kleding betaalt. Een begin van een zoektocht. Lees hier het verhaal.

Schermafbeelding 2018-06-17 om 20.47.37.png


Een broek voor zeven euro, een shirt voor vijf, dat zijn prijzen waar grote ketens als H&M en Zara mee stunten. Een goeie deal? Ik laat je in deze explainer zien waarom dit soort prijzen niet houdbaar zijn. Lees hier het verhaal. 


Jaarlijks worden er meer dan 100 miljard kledingstukken geproduceerd. En over wat daar allemaal mis bij gaat, en wat jij daaraan kunt doen, hield ik dit verhaal. Bekijk hier de video. 


Merken als Primark, H&M en Zara tekenden een akkoord dat moest zorgen voor betere omstandigheden in kledingfabrieken in Bangladesh. Daarmee zijn levens gered – maar ‘made in Bangladesh’ kan nog steeds betekenen dat een naaister voor 30 cent per uur werkt. Lees hier het verhaal. 

Advertentie

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s